გონება ,სადაც მოქმედებს მადლი.
ძველი აღთქმის წინასწარმეტყველებმა და მართლებმა ,ისევე როგორც ახალი აღთქმის მოციქულებმა და წმინდანებმა, საკუთარი გამოცდილებით გაიგეს ,რომ როცა ადამიანი იკურნება ანუ თავისუფლდება წარმოსახვებისგან აღწევს კაცთმოყვარეობას და იღებს ღმერთის ენერგიას,მაშინ გულში აღმოჩნდება ,,სივრცე",სადაც შეიგრძნობს ,,წვას" ,მოძრაობას,ღვთიურ სიხარულს, სულიერი ბუნების ერთგვარ ტრფიალებას.
ამ ,,სივრცეს" ეწოდება გული და იქ მოქმედ ენერგიას ბუნებითი ქმედება,
მამა იოანე რომანიდისის ნაშრომის მიხედვით. ეს გამოცდილებითი ცხოვრების შედეგია და არა ფილოსოფიური წვდომისა.
სხეულებრივ გულში და შემდეგ უფრო ღრმა სულიერ სულიერ გულში წმინდანები ისმენენ უწყვეტ გონებით ლოცვას,იქ გრძნობენ ღმერთთან შეხვედრას,იმ სიღრმეში გრძნობენ გაბრწყინებას.
ეს არის გონება ,სადაც მოქმედებს მადლი.